Pages

Thursday, November 28, 2013

Kemanusiaan vs Kehaiwanan

Once upon a time.... Cheeewaaahhhh... Bunyi macam nak masuk story telling je kan.... Zaman2 sekolah dulu teacher suruh masuk taknak pulak kannn....

Okeh, jangan nak mengarut lagi.... Sebenarnya kan... Peristiwa ni jadi depan mata sendiri.... Tapi bila dah tengok dengan mata kepala sendiri, terfikir jugak dengan ape yang dah jadi kat dunia kite ni... Tak kire la dalam Malaysia hatta luar dari Malaysia...

Ade 1hari, lepas da penat sangat 1hari suntuk bekerja... Plus kena jalan kaki nak pegi kat padang tempat park kete tu... Masuk je dalam kete, terus start enjin kete... Nak dijadikan cite, tetibe bunyi anak kucing mengiau, dekat sangat... Ala padah la kali ni.... Datang jugak rasa seriau... Dah la time tu da dekat sangat nak maghrib... Terus bukak balik pintu kete... Tengok bawah kete, atas bumbung kete dan sekeliling kete... Sudah... Takde nampak bayang anak kucing pon... Ape lagi rupe anak kucing tu... Tindakan drastik yang terdetik kat akal fikiran waktu tu... Matikan enjin kete... Okeh.... Dah takde bunyi anak kucing lagi...

After that, hidupkan balik enjin kete... Yelah kalau tak hidupkan macam mana nak balik rumah kan... Takkan nak tolak or panggil tow truck plak kan... Keje giler la namanya tu... Once enjin kereta hidup balik automatik bunyi anak kucing tu ada balik... Okeh... Lock the door... Termenung jap fikir... Sejak bila pulak my cik viva ada pasang sound effect bunyi anak kucing untuk enjin kan... Baca bismillah... Lepas tu jalan aje... Sepanjang jalan bunyi anak kucing tu tak berhenti... Mau tak seram... Orang kata time maghrib N.A.T.E.S banyak berkeliaran kan... Takut gak nanti termakan hasutan kan... Iman takde la kuat sangat...

Nasib baiklah rumah tak jauh dari opis... 10-15 minutes gerenti sampai rumah punye... Tu pon kalau takat jem yang tak berapa nak jem la... Lepas parking je depan rumah, tutup suis enjin kete... Terus bunyi anak kucing tu diam... Try hidupkan lagi sekali, bunyi anak kucing tu datang balik.... Aduhhhhh.... Okeh, keluar buat inspection lagi sekali... Takde jumpa juga anak kucing tu... Terniat di hati nak bukak bonet depan kete.... What the............. Mau tak terkejut, anak kucing tu duduk atas cover cooling aircond tu... Dalam hati duk fikir mesti die panjat dari bawah... Mentang2 la die tu kecik kan, suke ati die je nak masuk celah mana pon... Aku angkat die letak atas tanah... Terus die lari pegi kat tayar belakang kete then panjat atas ekzos... Alahai anak kucing, tak tahu ke aku da penat sangat, tak larat nak main sembunyi2 dengan ko la... Nak ambil die cuak la jugak... Ekzos panas lagi... Last2 terpaksa berlaku kejam sket... Pakai tarik kaki die je... Hehehehe...

Disebabkan waktu tu hujan baru berhenti, cuaca sejuk and anak kucing tu pon macam takut2, aku letak die di celah2 satu pokok dekat pagar rumah sewa kitorg... Die duk situ tak kuar2 tapi mulut die bising tak berhenti bunyi... Nak dijadikan cerite datang la sekor ibu kucing kaler oren dengan jalan terhincut-hincut... Maybe tertarik dengan bunyi anak kucing tu kot... Ibu kucing tu jenguk kat celah2 pokok tu... Terus anak kucing tu diam tapi still tak kuar dari situ... Ibu kucing tu pulak terus je baring dekat dengan pokok tu... Nampak gaye macam bodyguard da... Ibu kucing tu landing kat situ sampai tertido padahal that time simen tu basah kot... Sebab nak jaga anak kucing tu die sanggup tido tempat basah tu...

Dekat belakang pokok ni la aku letak anak kucing tu

Ibu kucing duk jenguk anak kucing











Ibu kucing landing atas simen basah

Kucing pun tau berkasih sayang walaupon bukan dengan darah daging die sendiri... Tapi manusia sekarang???? Lu pikir la sendiri... Sape yang lebih bersifat kemanusiaan or sape yang lebih bersifat kehaiwanan (nak sebut kebinatangan macam kasar sangat la pulak kan...)

Takat tu je la citenye... Da panjang sangat.... Fikir-fikirkanlah sendiri okeh...

-PUTRISYAABAN-

Monday, July 22, 2013

Suka-suka Je









-PUTRISYAABAN-

Lagi Cite Kawen....

Topik hangat dan jugak soalan hangat yang sentiasa je datang dari pelbagai arah... KAHWIN! Musim raya ni da berderet-deret jemputan ke majlis kawen member2... Yang nak kawen ujung taun pon da tempah date siap-siap sebab takut tak boleh datang... Tapi lambat lagi kot, so tak berani la nak janji... Mana la tahu tetibe ada aral lain kan....

Untuk member-member yang bakal kawen tu, congrats and wishing that you marriage will be BLESS and last long forever... (kalau tak faham buat-buat faham sudah la ye)

Okeh, kalau korang la, tetibe ada sorang hamba ALLAH yang korang kenal yang tak berapa nak kenal, kenal ciput-ciput je la, tetibe ajak kawen... Agak-agak korang de rasa macam nak kena heart attack tak? Kononnya cinta pandang pertama la... (Wujud ke cinta pandang pertama tu??) As for me, marriage is the most complicated in life, so takkan la nak ambil keputusan dalam masa 3,4hari kan... Yedok?? At least kena la cuba kenal hati budi masing-masing dulu kan... Kalau ye pon tak sabor nak kawen, kena la bawa-bawa bersabau jugak kan.... Takde la kate nak kena pikiaq sampai bertahun-tahun, tapi at least, fikir jangan sampai menyesal di kemudian hari la orang kata... Lagipun rasanya setiap orang yang kawen tu semua dengan harapan yang rumahtangga yang dibina tu akan kekal selama-lamanya, yedok?

Rumah + tangga... Sama jugak macam kite nak bina sebuah rumah, takkan nak bina rumah yang duduk baru 3,4 bulan da mula kopak sana, kopak sini, pastu roboh... Mesti la nak bina rumah yang kukuh dan teguh, sebab rumah tu kan tempat berlindung... Sama jugak rasanya dengan rumahtangga, terutamanya bagi perempuan, perkahwinan tu akan buat dorang rasa selamat sebab da ada bodyguard tak bertauliah yang sentiasa ambil tahu pasal diri die, keadaan die... Bagi yang lelaki plak, perempuan melindungi lelaki dari aspek yang tersendiri.. Melindungi maruah lelaki dengan menjaga diri dia sendiri dan juga keluarga yang dibina.. Ok, that's my opinion la... Orang lain maybe ada pendapat dorang yang tersendiri kan..

Tapi orang kata jodoh tu memang dah ditentukan... So bagi yang single tu, kalau orang tanya bila nak kawen, I have some idea for you guys.. Jawab aje, JODOH memang da ada, cuma tak jumpa je lagi... Kalau dah jumpa, nanti kawen la tu... Hehehehehe.... Kadang-kadang masa perkenalan tu tak menjamin kite kenal hati budi seseorang tu, so jalan terakhir still minta petunjuk daripada-NYA. Dalam isu sebesar ni, hanya DIA yang mampu beri jawapan pada kita... Bak kata orang, kalau memang dah jodoh memang takkan ke mana... Akan dapat jugak punye... So, dun worry... Kalau rasa da penat dengar orang bertanya, pekakkan telinga, buat-buat tak dengar aje.... ;-)

Tapi, jangan la sampai tak mahu kawen kan.. Nanti Nabi tak mengaku ummat, lagi parah... Orang kata perkahwinan tu untuk melengkapkan lagi hidup kita... Nak kata tak perlu fikirkan sangat, kena la fikir jugak, tapi tak perlu sakitkan kepala sampai de rasa nak giler sebab fikir isu ni... Just be yourself, live your life as usual... Just go with the flow.... Pe yang penting, happykan diri and bersyukur la dengan apa yang kita ada... terima la apa yang kita ada sekarang ini seadanya... Tapi tak bermaksud kena pasrah dan berserah, kita dituntut untuk membaiki diri kan.... So, usaha la untuk kebaikan diri sendiri dan keluarga okeh....

Be happy where ever you are and what ever you do... Senyum sokmo... (^__________^)

-PUTRISYAABAN-

Monday, June 24, 2013

Jerebu

Okeh, sekarang jerebu sangatttttt la TERUK.... Dan yang paling teruk dengan keje kitorng yang asyik kena pick up phone call clients ni, kami tak mampu nak pakai mask waktu bekerja... Erkkk, bukan tak mampu tang duit, tapi tak mampu nak bercakap dengan jelas bila pakai mask, nanti karang ada pulak yang macam itik cakap dengan ayam, haram tak paham pe lejadah yang dicakapkan...

Dulu masa fenomena jerebu melanda Malaysia, time tu skool lagi, pulak tu duduk kat kampung, rumah dekat dengan pantai, pastu kampung tu keliling bukit, pokok-pokok hijau banyak, so bahana jerebu tu langsung tak menggugat kitorang... Masa tu kawasan Klang Valley yang teruk kena... Hutan BATU la katakan... Nak dijadikan cerita, masa aku balik kampung last time, kemas-kemas drawer aku kat kampung tu, ternampak la mask tu... Sikit punyer lama bertapa dalam drawer aku tu... Mata ni rasa sakit pulak tengok benda alah tu.. Dan dengan ringan tangannya ambil dan BUANGGG!! Hahahaha... Terbaek betol la... Sekarang ni plak sebok nak beli balik face mask tu.. Rasa menyesal plak buang.. Kalau iye pon aku tak balik kampung, at least bole bagi kat my mom or my dad pakai... Kat area PJ ni plak kebanyakan farmasi mask dah SOLD OUT... Luckily masa kuar semalam de la beli sket... Hari ni budak-budak opis semua bising tak dapat cari face mask...

Disebabkan jerebu ni jugak + Monday BLUES, ramai plak yang EL & MC. Crite die, aku tak mampu la nak kuar appoinment hari ni, terpaksa batalkan walaupon da janji dengan client. Tapi sebenarnye memang aku malas nak kuar dengan keadaan macam ni...huhu.. Lunch kat opis pon, pakai order McDelivery, nak reach pon sket punye susah... Hoooiiii, huntong la McD kalau jerebu ni berterusan lama lagi... Tapi mahal siot bila ambil McDelivery ni... Mati la kalau hari-hari nak macam ni... Pengajaran die, bawa la bekal dari rumah, bangun awal sket then masak untuk bawa bekal okeh... ^_-

-PUTRISYAABAN-

Monday, May 27, 2013

~~JODOH~~

Sekarang ni musim orang kawen. Tambah plak da start cuti sekolah... Melambak2 la undangan wedding... Member2 aku pun tak kurang ramai yang akan bertunang & kawen very soon... De jugak yang ak da terlepas weekend baru ni... But sooooo sory guys... 1 event pon aku tak dapat nak attend... Kebanyakannya luar dari Klang Valley. Yang kat kampung a.k.a dalam area Terengganu tu lagi la tak dapat nak pegi... Tak balik kampung ponnnn... Next weekend pulak... Walaupon cuti Hari Agong, tapi ekceli aku kena keje... Plus plak aku antara orang yang bertanggungjawab handle event tu... Kalau korang2 rasa berminat nak attend pon bole... Tapi last date untuk register hari Rabu ni... Huhu... Boleh register kat sini... http://blog.osk188.com/events/post-election-market-seminar-4/ (sempat lagi promote...)

Okeh, berbalik kepada tajuk asal.... Aku ucapkan tahniah pada semua memember yang baru & yang akan bertunang & kawen... Hope u all guys will be happy forever...

Dalam banyak2 invitation tu... de la sorang member lama aku ni, lelaki, nak kawen this weekend... Lepas dapat invitation die tu aku whatsapp la die, ucap congratz... Ikhlas aku ucap... Sekali boleh pulak mamat ni merapu-rapu cakap dengan aku yang semua tu tak dirancang... Tiba-tiba je berlaku... Dah jodoh die dengan perempuan tu.. Aku dah tergelak sorang2 da... Setahu aku la... Selama ni die yang duk beria call aku & panggil aku "sayang" bagai... Aku ni nampak no. die naik pon terus reject... So tak perlu la nak rasa bersalah dengan aku... Keesokannya harinya die cari aku lagi... Macam2 lagi die merapu.... Aku da rasa kesian kat bakal wife die tu... Agak-agak la weiiii... Da nak kawen tu wat cara nak kawen la, tak perlu susah-susah fikir pasal aku or serabutkan kepala aku ni... Ade banyak perkara agi aku nak fikir ni...

Aku tumpang hepi la member2 nak kawen... Dorang da jumpa soulmate dorang... So hopefully dapat bahagia dengan soulmate dorang tu... TAPI..... Tak perlu la tanya aku bila... Aku da letih nak jawab weh.... Aku tahu jodoh aku dah ada... Cuma aku tak tahu Siapa, Bila, Di mana, Bagaimana, etc2....

*p/s : Congratz guys and hope u all will be happy forever... ^___^


-PUTRISYAABAN-

Thursday, April 25, 2013

Kerja...Kerja... Kerja & Kerja...

Betul la orang selalu kata... Masa kecik-kecik dulu, asyik fikir nak jadik orang dewasa sebab taknak kena marah dengan mak bapak... Tapi bila dah dewasa mula lah feningg nak pikir segala macam hal dari sekecik-kecik hal sampailah kepada yang sebesar alam punye matters... Tapi dah memang lumrah manusia ni memang tak pernah puas dengan kehidupan yang de sekarang (termasuk dengan aku sekali ler tuh...)

Bila dah dewasa ni opkos la keje tu jadi isu yang sangat besar sebab nak kena cari income untuk tanggung diri sendiri (dah besar-besar takkan nak suruh mak bapak tanggung lagi hoooiiii...) Itu tak termasuk lagi bab nak menghulur kat mak bapak tiap-tiap bulan yang kadang-kadang lepas kadang-kadang tak lepas tu (walaupon mak bapak tak minta, jangan ler buat-buat tak paham plak... yedok??)

Sekarang ni nak dapat kerja kemaen lagi payahnyer... Aku ni nak kire kategori beruntung tu tak ler jugak, tapi kire nasib tu baek ler jugak sebab tak menganggur lama kan.... Tapi nak dijadikan cerita, field keje macam ni memang bukan life aku ler... Memang nak kena de network sendiri, nak kena mesra alam yang tersangat mesra alam kot... Nak buat macam mana, macam tu lah lumrah orang sales a.k.a marketing dan jugak customer service punyer orang... Yelah, kalau kite ler kan guna service kat mana-mana, pastu orang tu muka masam je layan kite, mau kite tak sumpah seranah dalam hati kan... Macam kite minta harta mak bapak die plak kan... Tapi nak dijadikan citer, dekat opis aku kerja sekarang dah boleh dikategorikan sebagai tsunami... Tsunami plak bukan kecik-kecik, bapak die punyer besar... Kalah tsunami kat Acheh tu... Ceritenye ramai giler staff kat opis aku yang nak resign dan yang dah pon resign... Tambah tolak kire-kire ade la dalam 8 orang kot... sampai nak kena buat restructuring team... Sekarang baru la bos nak kalut nak kena cari new staff..

Dan nak dijadikan cerita lagi, aku ni pon dengan bodohnye dah tolak job offer lain sebab tak puas ati sket dengan tawaran yang diberikan tu (mau tak, aku bukan fresh grad nak kena masuk traning then tunggu 1 year baru dapat jadik permanent staff hoiiii) Tapi kalau difikirkan sekarang ni dengan keadaan opis yang agak tunggang langgang ni, ade la jugak rasa penyesalan sebesar pasir kat pantai belakang rumah kat kampung tu, tapi cerita die aku memang takkan patah balik ler...

Sekarang ni ramai lagi staff yang stay dekat opis ni duk ushar-ushar keje lain (termasuk ler aku...) Cuma masalah problem sekarang ni sebab aku tak dapat nak decide nak job yang macam mana (yang aku tahu tak mau buat sales & marketing lagi dah...) Sampailah tahap sorang mamat kat opis aku paksa aku buat personality test (hamek kau....nampak macam dah hilang arah betol) Dan keputusannye, aku layak untuk keje-keje admin dan management (not sales & marketing okeh...seee....) So mulai hari ni... Jom carik keje baru (Bos tak kesah sebab dah tahu awal-awal aku nak minta tansfer, so dia dah tak pedulik ngan aku....hahahahahaha) Semangat nak keje kat sini dah totally melayang kena bawa dek angin ribut padang pasir... So daripada aku makan gaji buta, baek aku blah... yedok?

-PUTRISYAABAN-